یک غرفه پر از آچار و پیچ گوشتی های زنگ زده، اما قابل خوردن چه خلاقیتی، با طعم کاکائو پر از عطر شکلات
به همین سادگی نباید از کنار هر چیزی بی تفاوت گذشت.
گاهی لازم است که برای اینکه نوشته ما حال و جانی دوباره بگیرد در پیش نویس آن را رها کنیم و به کارهایی دیگر بپردازیم تا در ذهن ما خود به خود پخته شود. مشاهده کردن دست و ذهن را به حال خود رها کردن خود به خود خلاقیت را به همراه دارد.
موسیقی گوش بدهیم و با گوش دادن موسیقیِ خوب ذهن آرام می شود و دست از سرکشی برمیدارد و رام قلم ما میشود.
پیاده روی کنیم. وقتی با قدمهای شمرده بدون حواس پرتیهای همیشگی، گوشی موبایل و ساک خرید بیرون می رویم؛ ذهن فرصت می کند که تازه مشاهده کند. هر چیزی برای ذهن تماشایش لذتبخش است. از گلهای ریزی که کنار دیوار بین آسفالت و دیوار خانهها رشد کردهاست، تا تماشای گربهای که سر دیوار تن به آفتاب سپردهاست و منتظر یک غافلگیری تا پرنده ای برای آب خوردن به سر شیر آب حیاط بیاید.
بهار است، آبی به زلالی اشک چشم در جویهای روان است که با سلیقه مغازهدارها به همان زلالی پای درختها میریزند تا درختها سیراب شوند. از لب جوی راه بروید و به رقص آرام آب دل ببندید.
اگر دوست داشتید در شلوغی راه بروید سری به بازار سبزی فروشها بزنید و از عطر و بوی و رنگارنگی آن چشم خود را نوازش دهید. فقط نظارگر باشد. ذهن خود را رها کنید تا تربچه نقلیهای به چشم شما بیاید و بوی ریحان مشام شما را بنوازد.
آشپزی کنید. هیچ فرقی نمی کند چه بپزید. آشپزی یکی از کارهایی است که برش زدن و خرد کردن و مخلوط کردن و ترکیب بوهای مختلف ذهن را قلقلک میدهد. که دو دستاورد دارد ابتدا یک غذای خوشمزه و پس از آن اگر حتی یک جمله خوب برای شما به ارمغان بیاورد پیروزی بزرگی است.
دم نوشی درست کنید و با عطر ملایم و سوختن آرام شمع خود را در دشتی پر از بابونههای مینیاتوری سفید و زرد یله بدهید.
بافتنی ببافید، خیاطی کنید، دوچرخه خود را ریگلاژ کنید ، ماشین را به جای کارواش خودتان بشورید. وقتی ابر پر از کف را روی ماشین میمالید ذهن در حال لذت بردن است و در حال جفت و جور کردن کلمات برای شما می باشد. در این بین اگر حتی یک جمله در ذهن شما در حال جولان بود آن را از دست ندهید و آن را یادداشت کنید.
به پارک محله بروید و به بازی بچه ها نگاه کنید و به شوق شان برای سبقت گرفت برای سرسری بازی به دوستیهایی که بین آنها شکل می گیرد. از نگاه حیرتآمیز بعضی بچهها از بیخیالی و بیپروایشان لذت ببرید.
اگر اهل نوازندگی هستید بیوقفه ساز بزنید. فقط وقتی معجزه این تمرین ها را به شما نشان داده میشود که چرایی آن را نپرسید و فقط دل بسپارید. ذهن را سوال و جواب و مواخذه نکنید که «پس چی شد من که چیزی نتوانستم، بنویسم.» بله، شاید بار اول هیچ اتفاقی که مشهود باشد نیفتد ولی در درازمدت که گاهی به ذهن خود اجازه مشاهده بدهید، خودش پاداش شما را میدهد.
تیرماه ۱۴۰۱
2 پاسخ
سلام خانم سلیمی بندە همەی این کارهارو انجام میدم اما خیلی بە ندرت خود جوش نوشتن بە سراغم میاید.
سلام خوب هستید ممنون که وقت گذاشتید و خواندید. اصلا از خودتان نپرسید چی بنویسم کاغذ بگذار جلوی دست و فقط بنویسید هر چه بیشتر بهتر در درازمدت مطمئن باشید پاداش خود را می گیرید.